مسئله126: اگر
کسي که بالغ و رشيد است، از روي قصد و اختيار، نذر کند که حج به جا آورد، در صورتي
که تشرّف به حج براي او مقدور باشد، واجب است حج به جا آورد.
مسئله127: اگر کسي نذر کند که حج به جا آورد، ولي قدرت يا استطاعت
عزيمت به حج را نداشته باشد، واجب نيست به نذر خود عمل کند.
مسئله128: نذر
زن شوهردار يا زني که در عدۀ طلاق رجعي است، نياز به اذن شوهر دارد و اگر اجازه
نداد نميتواند به نذر خود عمل کند.
مسئله129: اگر
خانمي قبل از ازدواج نذر کند که حج به جا آورد، در صورتي که بعد از ازدواج بخواهد
به نذر خود عمل کند، نياز به اذن شوهر دارد.
مسئله130: اگر
فرزند نذر کند که حج بهجا آورد، در صورتي که پدر و مادر نهي کنند يا رفتن او موجب
آزار و اذيّت آنان شود، نبايد به نذر خود عمل کند.
مسئله131:
کسي که تاکنون شرايط وجوب حج را نداشته،
اگر نذر کند که حج به جا آورد و اتّفاقاً به طور طبيعي حج بر او واجب شود، انجام
يک حج براي هر دو نيّت کافي است.
مسئله132: اگر
کسي براي اداي حاجتي نذر کند، چنانچه قبل از رسيدن به حاجت از دنيا برود، اداي نذر
او واجب نيست. ولي اگر در زمان حيات به حاجت خود برسد و نذر خود را ادا نکند، بر
ورثه واجب است بعد از مرگ او براي او حج به جا آورند يا نايب بگيرند.